Duzeka.pl

Polecamy

Katalog

Film A-Z

OPIS PRODUKTU

28.03.2012, 21:33

Dystrybutor CD Projekt
Data premiery 2012-02-24
Język oryginału angielski
Lektor tak
Lektor języki polski
Dubbing nie
Napisy angielskie, polskie
Nośnik DVD
Dodatkowe nośniki brak
Typ dysku dwuwarstwowa, jednostronna
Liczba nośników 1
Dźwięk Dolby Digital 5.1
Region 2.0
Indeks 11154952

OCENA

Giganci ze stali

Rok 2020. Charlie Kenton (Hugh Jackman), kiedyś jeden z czołowych bokserów na świecie, musiał zakończyć karierę, gdy panowanie na ringu przejęły roboty. Teraz zajmuje się organizacją nielegalnych walk i renowacją zawodników ze stali. Nieoczekiwanie w jego życiu pojawia się nieobecny do tej pory 11-letni syn Max. Wraz z ojcem odkrywa świat ekscytującego robot-boksu - w blasku fleszy na wielkich arenach i w półmroku bokserskiego podziemia. Max namawia Charliego, by przywrócił do formy zniszczonego robota i wystawił go do walki o mistrzostwo. Ten dwuosobowy zespół, wraz z królem ringu, gigantem Atomem, staje przed niepowtarzalną szansą zdobycia splendoru i sławy. Czy uda im się wejść na szczyt?

Reżyseria: Shawn Levy

Scenariusz: John Gatins

Muzyka: Danny Elfman

Zdjęcia: Mauro Fiore

Obsada: Hugh Jackman, Evangeline Lilly, Dakota Goyo, Kevin Durand, Anthony Mackie, Hope Davis, James Rebhorn, Karl Yune i in.

RECENZJA

Mając na uwadze wcześniejsze dokonania reżysera Shawna Levy'ego, pomyślałem, że "Giganci ze stali" to kolejny luźny film familijny, który będzie można postawić w jednym szeregu z "Nocą w muzeum" czy "Fałszywą dwunastką". Co do pierwszego stwierdzenia z całą pewnością się zgodzę, z drugą częścią już niekoniecznie. Bo o ile jest to kolejny film akcji z podłożem familijnym, to wydaje mi się o niebo lepszy od wcześniejszych, wymienionych wyżej dokonań tego reżysera.

Akcja rozgrywa się w 2020 roku, gdy Charlie Kenton (niezły Hugh Jackman), weteran boksu zawodowego, traci kolejnego robota, zdolnego uprawiać zawód przyszłości według Shawna Levy'ego, czyli boks robotów. Punktem zwrotnym w historii jest śmierć byłej żony Kentona i przyjazd jego jedynego jedenastoletniego syna (trochę zbyt energiczny Dakota Goyo). Ten, przez różne zbiegi okoliczności, pomaga ojcu odbudować jego dawną chwałę i powrócić na ring, tym razem nie jako zawodnik, ale trener własnego robota...

Trzeba przyznać, że film poraża od strony wizualnej, dlatego nie dziwi między innymi nominacja do Oscara za efekty specjalne. Roboty i ich walki zostały pokazane z najdrobniejszymi szczegółami, po prostu wbijając w fotel.

Cała historia, wymyślone postaci i akcja, skupiająca się na zawodach robotów to genialny pomysł, na który (o dziwo) nikt wcześniej nie wpadł. Tak więc reżyser z każdym drobiazgiem pokazuje jak martwe, nie czujące żadnego bólu roboty stają do walki na ringu, a ich trenerzy walczą o kasę, aby przetrwać w tym bezlitosnym świecie. Obok wątku trochę brutalnego jak na kino familijne, znajduje się i ujęcie przemiany głównego bohatera, a także wiara we własne możliwości. Twórcy balansują między schematami kina familijnego, choć na końcu wychodzą obronną ręką, o czym dowiecie się oglądając film. Jednak muszę tu wspomnieć, że mimo ogranych wątków i szablonowej pracy, film ten otworzył granicę między mocną, brutalną stroną kina z elektroniczno-hip-hopową muzyką a gatunkiem familijnym, kojarzonym głównie przez dzieci-bohaterów i niezwykłe, olśniewające przygody, które nawoływały wspomnienia z naszego dzieciństwa.

Czy "Giganci ze stali" przetarli szlag kolejnym filmom? Na pewno następcom będzie łatwiej, choć nie sądzę, aby tak zręcznie zdołali utrzymać się i nie wpaść w lawinę ogranych schematów. Bo to ciężkie zadanie, a z oryginalnym pomysłem na film na pewno łatwiej będzie i u krytyków, którzy tylko czekają na następny nudny, powtarzalny film, i u widzów, którzy chętnie pójdą całymi rodzinami do kina...

Marek Generowicz