Duzeka.pl

Polecamy

Katalog

Film A-Z

OPIS PRODUKTU

15.04.2012, 21:22

Tytuł oryginalny La piel que habito
Reżyser Almodovar Pedro
Producent Gutek Film
Dystrybutor ADD Media Entertainment
Data premiery 2012-03-22
Język oryginału hiszpański
Lektor tak
Lektor języki polski
Dubbing nie
Napisy polskie
Nośnik DVD
Dodatkowe nośniki brak
Typ dysku dwuwarstwowa, jednostronna
Liczba nośników 1
Muzyka Iglesias Alberto
Obsada Banderas Antonio, Elena Anaya, Paredes Marisa, Suarez Blanca, Fernandez Eduardo, Gomez Jose Luis
Dźwięk Dolby Digital 5.1
Region 2.0

OCENA

Skóra, w której żyję

Najnowszy film Pedro Almodóvara, niekwestionowanego mistrza współczesnego kina. Po raz pierwszy w swojej karierze twórca Wszystko o mojej matce sięgnął po materiał literacki i przygotował scenariusz na podstawie powieści Tarantula, Thierry'ego Jonqueta.

Książka opowiada o chirurgu plastycznym, który trzyma w zamknięciu w swoim mieszkaniu piękną Ewę. Kim jest tajemnicza kobieta? Jakie stosunki łączą ją z lekarzem? Prawda okaże się bardziej szokująca niż najśmielsze przypuszczenia. O Tarantuli krytycy pisali, że to Markiz de Sade i Jean-Paul Sartre w jednym, więc thriller Skóra, w której żyję na jej podstawie, ma szansę stać się jednym z najbardziej szokujących filmów w dorobku Almodóvara.

W rolach głównych występują: Antonio Banderas, jeden z ulubionych aktorów hiszpańskiego reżysera oraz Elena Anaya, która byc może stanie się nową muzą Almodóvara. W obsadzie filmu znajdują się też m.in. Marisa Paredes, Blanca Suárez, Eduardo Fernández czy José Luis Gómez. Muzykę, tradycyjnie już, napisał Alberto Iglesias.

RECENZJA

Almodóvar dał nam już się poznać jako twórca mocnych dramatów - "Volver", ostatnio "Przerwane objęcia" i najnowszy jego film "Skóra, w której żyję", będący ekranizacją powieści "Tarantula" Thierry'ego Jonqueta.

Co można powiedzieć o nowej produkcji tego hiszpańskiego reżysera? Szokuje, prowokuje i daje do myślenia. 3 podstawowe zasady, do jakich na planie Pedro Almodóvar na pewno się stosował.

Antonio Banderas występuje w roli chirurga, który eksperymentuje na dziewczynie w swojej prywatnej klinice. Wiąże się to z jego rodziną, krzyżuje z planami na przyszłość i ambicjami zawodowymi... To jednak jedynie wstęp do wielowątkowej, złożonej historii. Jednak ze względu dalszych, zaskakujących rozwiązań fabularnych, dystrybutor nie podał w opisie więcej informacji. Widz musi zaufać reżyserowi i producentom odnośnie stanu tego dzieła. Niestety ja również nie podam w skrócie kolejnych wydarzeń z fabuły, bo to zabije całą radość przy oglądaniu "Skóry...".

Trudno mówić o jakiejkolwiek zabawie przy tym dramacie. Złożoność tego filmu sprawia, że kolejne karty odkrywamy z biegiem wydarzeń. Kim jest ta dziewczyna, którą przetrzymuje w domu? Czy on ma jakąś rodzinę? I tak dalej...

Urokowi filmu dodaje niezastąpiony Alberto Iglesias, jako kompozytor idealny charakteryzuje cały film, jednocześnie dodając mu mroczności i grozy, przy użyciu nowoczesnych brzmień. Jak dla mnie jedna z lepszych ścieżek dźwiękowych stworzonych do filmu nieanglojęzycznego ostatnich lat. A propos - pewnie nie jeden z was zastanawia się dlaczego ta opowieść nie dostała choćby nominacji do Oscara. Może dlatego, że jest zbyt szokujący? Może dlatego, że oprócz nagości przemyca sceny wręcz brutalne?

Wreszcie może dlatego, że ten film wbrew pozorom opowiada o każdym z nas i każdego z nas traktuje na równi?

W każdym razie uważam, że jako całość jest to opowieść o prawdzie, życiu, które się utraciło i walce o nie. Antonio Banderas i Elena Anaya (nowa Penélope Cruz?) stworzyli niezapomniane kreacje, które obok reżyserii stanowią najmocniejszą stronę filmu. Almodóvar zaś opowiada całą historię z punktu widzenia biernego obserwatora, przy czym wychwytuje nawet drobne detale. Historia kończy się dość tajemniczo, nie wiemy dokładnie, co dalej z główną bohaterką, dzięki czemu reżyser pozostawia widzowi furtkę - niech sam dopowie sobie jej dalsze losy.

Jeżeli nie gorszysz się w obliczu brudnego, brutalnego kina, interesują cię najnowsze interpretacje ludzkiego zachowania, a poza tym masz ochotę na dramat na poziomie... "Skóra, w której żyję" to pozycja dla ciebie, o której długo nie zapomnisz. Pozostaje w pamięci i zmusza do przemyśleń. Przecież to główny cel takiego kina, prawda?

Marek Generowicz