W pełni wygenerowany komputerowo short pokazuje niekończący się cykl zniszczenia, w którym najdrobniejszy konflikt może stać się iskrą zapalną i eskalować na globalną skalę, a powtarzalność narracji nadaje animacji dodatkowego wydźwięku, zmuszającego do głębszej refleksji.

Inspiracją do stworzenia animacji stało się zdjęcie z konkursu World Press Photo , przedstawiające ludzi stłoczonych między zniszczonymi budynkami w centrum Damaszku. Na czele setek osób czekających na przejście przez ulicę stoi mężczyzna z rozpostartymi rękami, blokujący napierający na jego plecy tłum. Naprzeciwko nich widać ogromny karabin maszynowy. 

Kiedy zobaczyłem to zdjęcie zacząłem zadawać sobie pytania: jak do tej wojny doszło? Czy wojny wybuchają z dnia na dzień, czy doprowadza do nich  raczej długofalowy splot wydarzeń? Czy w tym splocie występuje jakiś moment, w którym udałoby się zatrzymać eskalację konfliktu? – wyjaśnia Cezary Albiński, pomysłodawca i twórca animacji. - Wiersz Tuwima jest dla mnie genialną próbą uchwycenia schematu poprzedzającego wszelkie działania zbrojne i niestety, pomimo upływu lat, pozostaje on nadal aktualny. – dodaje.

W znalezieniu wizualnego języka animacji pomogły m.in. zaprojektowane przez Jana Kryszczaka kostiumy i armię. Największym wyzwaniem dla twórców była nieustanna dbałość o odpowiedni wydźwięk wiersza. Animacja miała być czytelna dla współczesnego obiorcy, a jednocześnie stanowić ukłon w stronę oryginału. Kluczowe było zachowanie odpowiedniego rytmu, na który szczególną uwagę zwracali nagrywający w Platige Sound lektorzy – Jacek Król (wersja polska) oraz Rafael Goldstein (wersja anglojęzyczna). Całość przekazu została wzmocniona przez kompozycję muzyczną Rafała Żaka.

Szukaliśmy pomysłu narracyjnego, wpisującego się we współczesne środki przekazu. Główną inspiracją był więc dynamiczny montaż teledysków oraz sposób prezentacji wydarzeń w serwisach informacyjnych – komentuje Cezary Albiński.

W Platige Image wielokrotnie powstawały tak uznane filmy jak stworzona przez Tomka Bagińskiego Katedra; Paths of Hate Damiana Nenowa czy Miazmat Klaudiusza Wesołowskiego. Do prostego człowieka/To Everyman to kolejna krótkometrażowa produkcja mająca szansę na powtórzenie sukcesów swoich poprzedników.