\”HRABI Duszkiem tak!\” to nie lada gratka dla zagorzałych widzów polskiej sceny kabaretowej. Książka w całości poświęcona została jednej z najbardziej rozpoznawalnych obecnie grup rozśmieszających Polaków, darzonej ogromną sympatią widzów już od wielu lat.
Grupa powstała w 2002 roku, debiutując w Zielonej Górze i od tego czasu niezmiennie bawi swoich fanów, a jej znakiem rozpoznawczym stała się głośna, wybuchowa i niebywale ekspresyjna postać, jaką jest Joanna Kołaczkowska. Książka współtworzona przez członków kabaretu pozwala czytelnikowi na prześledzenie całej ich kariery od samego początku. Zawiera niepublikowane dotąd nigdzie zdjęcia czy anegdoty, które sprawiają, że nawet pilnie śledzący wszelkie poczynania gwiazd sceny kabaretowej wielbiciele Aśki, Kamola, Bajera oraz Lopeza znajdą tu dla siebie wiele nieznanych smaczków.
Członkowie wspomnianej grupy opowiadają o swoich początkach, a także odnoszą się do konkretnych występów czy skeczy. Wszystko to urozmaicone jest fragmentami monologów, dowcipów i opowieściami głównych bohaterów na temat swojego życia czy młodości. Rozmowy z członkami kabaretu Hrabi w przedstawionej książce są o tyle ciekawe, iż na dany temat wypowiadają się wszyscy aktualni jego członkowie, przy czym wciąż naigrywają się z siebie nawzajem nie bacząc na zaawansowanie swoich słownych przepychanek, choć należy zaznaczyć, iż wszystko to odbywa się w bardzo kulturalnym tonie, całkowicie pozbawionym wulgarności, za to nieograbionym z klasy.
Wielbiciele tego kabaretu z pewnością zadowoleni będą z umieszczenia w książce fragmentów skeczy i monologów, jednak osoby niezbyt dokładnie zaznajomione z nimi mogą być nieco zawiedzione tym, że niektóre żarty są jakieś… nieśmieszne. Wynika to z faktu, iż potęga kabaretu Hrabi tkwi w tym, jak poszczególne dowcipy są intonowane i jak wybitnie posługują się własną mimiką członkowie tej ekipy. Żarty sytuacyjne są ich cechą rozpoznawczą.
Książka wydana jest bardzo starannie, wzbogacona o zdjęcia i ciekawie wyeksponowane fragmenty wypowiedzi czy skeczy. To wszystko sprawia, że ona sama jest tak kolorowa, jak jej bohaterowie. Twarda oprawa zapewnia jej nieskazitelny wygląd nawet po powtórzeniu lektury drugi czy trzeci raz. Z pewnością jest to książka, do której po kilku latach można wrócić i lektura okaże się równie wielką przyjemnością, jak na początku.
Katarzyna Zabłotna
