Drugi tom „Klubu samotnych duchów” to poruszająca opowieść o tym, jak to jest być widzianym przez kogoś po tak długim czasie bycia niewidzialnym. Czasami powrót do niezdrowych nawyków jest o wiele łatwiejszy niż odważenie się na podjęcie niezbędnych kroków w celu nawiązania nowych przyjaźni, a ta książka doskonale oddaje wszystkie te zdezorientowane, błędne i pełne lęku myśli.
W pierwszym tomie „Klubu smutnych duchów” SD i Skarpetka spotkali się na przyjęciu, choć zwykle obydwoje unikali takich skupisk ludzi. SD nadmiernie wszystko analizował i strasznie go to stresowało, Skarpetka była nieśmiała. Ich wyobcowanie sprawiło, że rozumieją siebie jak nikt inny. Jednak SD postanawia iść za ciosem i znaleźć więcej podobnych nastolatków. Teraz postanawiają założyć klub dla nieśmiałych, samotnych i niespokojnych ludzi takich jak oni. Rozwieszają więc plakaty i mają nadzieję, że ktoś zareaguje. Właściwie SD ma nadzieję, bo skarpetce jest dobrze tak, jak jest, czyli z jednym przyjacielem. Nie rozumie entuzjazmu SD, boi się jednak mu sprzeciwić. Tylko kiedy okazuje się, że rzeczywiście ktoś chce dołączyć do ich kluby, pojawiają się nowe komplikacje.
Podobnie jak pierwsza książka, jest to kolejna urocza, ale bardzo melancholijna powieść graficzna. Historia opowiada o nowej przyjaźni między dwojgiem samotnych i bardzo niepewnych ludzi.
Naprawdę podoba mi się sposób, w jaki ta seria traktuje te mroczne i pochłaniające problemy z taką troską i uwagą. Skupia się nawet na najmniejszych zmartwieniach bohaterów, ukazując ich walkę z sobą. Nauka wspólnego poruszania się po tych problemach czyni ich silniejszymi i zdolnymi do pomagania innym, nawet jeśli jest to nieco wbrew sobie. I zdecydowanie jestem w stanie to zrozumieć.
W większości książek o fobii społecznej, które przeczytałam, kończy się to właśnie na tym, że można znaleźć przyjaciół i wszyscy żyją długo i szczęśliwie. Tylko nigdy nie dotykają one problemu, jak utrzymać tę przyjaźń lub jak ją pielęgnować pomimo obaw i wątpliwości. Przecież lęki nie ustają, gdy nie jesteś już sam. Czasami nawet przybierają na sile, ponieważ najmniejszy komentarz może sprawić, że zwątpisz w autentyczność tej przyjaźni lub poczujesz się zbędny w tej relacji. Ta powieść graficzna przedstawia to w bardzo dokładny i piękny sposób, a ukazanie osób mierzących się z lękiem jako duchy uważam za strzał w dziesiątkę.
Monika Kilijańska
Scenariusz: Lize Meddings
Rysunki: Lize Meddings
Tłumaczenie: Agnieszka Kalus
Tytuł: Klub Smutnych Duchów. Tom 2
Tytuł oryginału: Sad Ghost Club
Wydawnictwo: W.A.B.
Wydanie: I
Data wydania: 2023-06-28
Kategoria: lit. młodzieżowa
ISBN: 9788383186986
Liczba stron: 256
