Czy zastanawiało cię kiedyś jak
wyginęły dinozaury? A może żyją jeszcze gdzieś na jakichś nikomu
nieznanych wyspach? Zadaniem osób grających w \”Wyspę Dinozaurów\” będzie
pomoc w uratowaniu dinusiów przed deszczem meteorytów.
Wiek: 7+
Liczba graczy: 2-6 osób
Czas gry: około 15 minut
Cel i fabuła
Na zamieszkałą przez dinozaury wyspę
spada deszcz meteorytów. Wszystko wskazuje na to, że wkrótce cała
ulegnie zniszczeniu. Zdaniem graczy będzie przeniesienie jej mieszkańców
na swoją własną, bezpieczną wysepkę. Wygrać można dwiema drogami:
gromadząc u siebie jak najsilniejsze dinozaury lub te o najostrzejszych
pazurach. Ważna jest również prędkość działania.
Strona wizualna
Gra posiada ładną, kolorową szatę
graficzną, ale jeżeli chodzi o jej elementy to cóż… są to po prostu
różnorodne talie kart. W pudełku nie znajdują się żadne inne elementy.
Przygotowanie gry
Spośród 22 kart zdarzeń, które zostały
potasowane, gracze losują 10. Odkładają je na stół awersami do góry, na
sam spód wkładając kartę wielkiego kamienia. Pozostałe karty można
odłożyć do pudełka. Na środku stołu kładziemy wyspę dinozaurów – również
każdy z graczy otrzymuje swoją wysepkę. Dookoła wyspy ze środka stołu
układamy małe dinusie o wartości 1, według wskazanego w instrukcji
schematu. Pozostałe karty dinozaurów tasujemy, graczom rozdajemy po
siedem, a resztę kładziemy na stole w zakrytym stosie. Gracze otrzymują
również karty cmentarzyska i pomocy. Gdzieś obok kładziemy karty premii.
Przebieg rozgrywki
Pomijając pierwszą rundę, każda tura
rozpoczyna się odrzuceniem wierzchniej karty zdarzeń. Zdarzenie aktywuje
się od razu po jego odsłonięciu i obejmuje wszystkich graczy. Następnie
uczestnicy rozgrywki wybierają dinozaura z ręki (lub duet dinozaurów w
takim samym kolorze). Odsłaniają je jednocześnie i poczynając od tych z
najmniejszą wartością, atakują nimi mieszkańców wyspy. Można atakować
tylko dinozaury mniejsze i w odpowiednim kolorze. Jeżeli dany gracz nie
ma możliwości ataku, odrzuca swoje dinozaury na cmentarz – każdy z nich
na koniec gry przyniesie mu dwa dodatkowe punkty. W przypadku remisu
dinozaury również lądują na cmentarzysku. Pokonane dinozaury gracze
zabierają na swoje wyspy i układają je zależnie od wariantu gry, który
wybrali na początku. Na wyspie, na jego miejscy, zostaje najmniejszy z
dinozaurów, które stoczyły walkę. Drugi trafia na stos kart odrzuconych.
Po skończonej turze gracze uzupełniają karty trzymane w ręce tak, żeby
zawsze mieć ich siedem.
Wrażenia
Instrukcja gry z pozoru wydaje się być
przystępna, ale niestety została napisana w taki sposób, że niektórych
rzeczy trzeba się w niej doszukiwać. Przy takiej prostej grze,
skierowanej do młodszych graczy, uważam, że również wskazówki powinny
być ujęte w łatwy sposób. Kiedy jednak już wyczyta się te wszystkie,
drobne szczegóły, rozgrywka toczy się w ciekawy i przemyślany sposób –
aż do czasu dociągnięcia karty wielkiego kamienia, która kończy grę.
Podsumowanie
\”Wyspa dinozaurów\” to interesująca,
bardzo kolorowa, nieco okrutna gra karciana, w której gracze poświęcają
duże dinozaury by uratować młode. Dzięki dwóm wariantom nadaje się dla
dzieci w zróżnicowanym wieku. Przyznam, że nie jest to moje \”must play\”,
ale śmiało mogę polecić grę osobom, które docenią jej czarny humor.