Choć minęło wiele lat od morderstwa Sharon Tate, tak temat ten jest poruszany bardzo często. Do zgłębienia wiedzy o tym wydarzeniu zachęciła mnie zapowiedź filmu Tarantino, \”Pewnego razu… w Hollywood\”, która choć jest czystą fantazją artysty i niewiele ma wspólnego z prawdziwą historią, tak natchnęła mnie do poznania sekretów najsłynniejszej zbrodni XX wieku?
\”Sharon Tate. Historia morderstwa żony Romana Polańskiego\” okazała się lekturą znacznie mocniejszą, niżbym się spodziewała. Odkrywa wiele tajemnic z tego wstrząsającego wydarzenia oraz Rodziny Mansona, ale i ukazuje tę tragedię z innej strony – jej wpływ na rodziny ofiar. Książkę czytało mi się naprawdę ciężko i to nie przez wzgląd na styl autorek, bowiem ten jest bardzo przystępny, a wręcz przyjemny (w głównej mierze są to zapiski rodziny Tate). Po prostu… wiele fragmentów mną wstrząsnęło, wywołało niepokój, przeraziło. Nie mogę uwierzyć, że ktoś mógłby być zdolny do popełnienia takich straszliwości! Dawno żadna lektura nie odbiła się na mnie tak bardzo. Przepełniona jest emocjami, tragedią oraz walką o sprawiedliwość, którą czytelnik odczuwa całym sobą. Czasami ciężko było również uwierzyć mi w amerykańskie sądownictwo – żarty na jego temat nie są bezpodstawne, poważnie.
Mimo chwil ciężkich dla serca i duszy, książkę pochłonęłam niezwykle szybko. Zaskoczyła mnie również jej forma, która poza biograficznymi i reportażowymi elementami, ubarwiona została beletrystyką. Ten ostatni element miał chyba największy wpływ na moje tempo czytania oraz znacznie ułatwił odbiór całości. Historię z odrobiną fikcji, naturalnie opartą ściśle na faktach i wspomnieniach, czyta się znacznie łatwiej, choć uderza w czytacza równie mocno…
Świadomość, że historia jest prawdziwa ogromnie przygnębia, choć nie brakuje tutaj i nieco humorystycznych, cieplejszych wspomnień o Sharon oraz innych ofiarach, które budzą na ustach czytelnika uśmiech. Czytelnik zastanawia się, jak wyglądałoby życie aktorki obecnie, kim byłaby, czego dokonałaby – wszak miała przed sobą tyle możliwości, tyle życia. W publikacji znajdują się również zdjęcia, na których (stety-niestety) jest dużo zdjęć rodziny tytułowej bohaterki, co było dla mnie lekkim zaskoczeniem, ponieważ spodziewałam się większej ilości fotografii Sharon. Nie uważam tego jednak za wadę, wszak są tu zdjęcia z jej dzieciństwa, dorastania oraz początków kariery, jednakże i tak jakiś delikatny zawód się we mnie kryje.
\”Sharon Tate. Historia morderstwa żony Romana Polańskiego\” jest swoistą biografią Sharon Tate oraz zbrodni. To niezwykle intrygujący i wstrząsający reportaż, przepełniony tragedią, o której świat jeszcze długo będzie pamiętał. Jestem przekonana, że każdy miłośnik tego typu literatury będzie absolutnie zachwycony. Polecam.
Justyna Dizzy Sikora
