\”Srebrny miecz\” Iana Serrailliera należy do kanonu lektury dziecięcej nie bez przyczyny. Historia czwórki warszawskich dzieci, które musiały stawić czoło wojennej zawierusze i dojrzeć na tyle szybko by być w stanie zaopiekować sobą wzajemnie oraz odnaleźć rodziców, jest nie tylko bardzo wzruszająca ale także niewinna. Dzięki temu powieść ta idealnie trafia do młodego czytelnika, bo choć przedstawia dramatyczne losy małoletnich uczestników wojny to jednak autor spisał ją w bardzo subtelny, pozbawiony przesadnej przemocy sposób. Właśnie to sprawia, że książka będzie rewelacyjną lekturą dla dzieci, które chcą posmakować w trudnej historii, nie narażając się przy tym na utratę swojej małoletniej naiwności.
Warszawa ogarnięta wojną. Trójka rodzeństwa – Ruta, Frania oraz Edek zostają pozbawieni opieki rodziców, kiedy ci zostają zabrani przez niemieckich żołnierzy i wszelki ślad po nich ginie. Kiedy znika także Edek, Ruta musi zająć się swoją malutką siostrą. Pewnego dnia dziewczynka spotyka przypadkowo Janka – młodego, rezolutnego i bardzo sprytnego, choć kłopotliwego chłopca. Nie wie jeszcze, że spotkanie to odmieni los ich wszystkich.
\”Srebrny miecz\” opowiada o dramatycznych wydarzeniach rozgrywających się podczas II wojny światowej, jednak sposób w jaki autor je przedstawia jest delikatny. Małoletni czytelnik jest w stanie wyobrazić sobie tragedię, jaka dotknęła głównych bohaterów, jednak nie jest przy tym atakowany brutalnymi i nieodpowiednimi opisami. Przy tworzeniu fabuły Serraillier skupił się przede wszystkim na wykreowaniu ciekawych i unikatowych postaci, wojna jest natomiast jedynie tłem, które pogłębia wyjątkowe cechy ich charakterów.
Ian Serraillier napisał wyśmienitą książkę, która pomimo upływu lat nadal stanowi ciekawe i mądre dzieło literatury światowej. Współcześnie powieść urzeka prostotą oraz łagodnością z jaką autor przedstawił losy swoich małych bohaterów. \”Srebrny miecz\” z czystym sumieniem można wpisać na listę klasycznych lektur, które powinien znać każdy, bez względu na wiek. Starsi będą dzięki niej mogli wrócić do młodzieńczych lat, kiedy wszystko zdawało się być przygodą, a młodsi nauczą się, że choć los drwi z ludzi i bywa okrutny to jest także przewrotny i może się do nich uśmiechnąć w najmniej oczekiwanym momencie.
To co choć nieznacznie ale negatywnie wpływa na odbiór tej powieści, przynajmniej na pierwszy rzut oka, to niewyróżniająca się niczym ciekawym okładka. Jednak jest to jedyny mankament tej świetnej lektury!
Łucja Wczugo