Mira ma problemy z samą sobą, ze starszą siostrą, z rodzicami. Właściwie nie jest pewna, czy chciałaby normalnie żyć. Jej największym oparciem jest Sebastian, który wychowuje się w kolejnych rodzinach zastępczych. Wspólnie mogą przetrwać wszystko. Gdy przypadkiem poznają Jeremy\’ego, który po nieprzyjemnym incydencie stał się w szkole właściwie niezauważalny, postanawiają się nim zaopiekować. We trójkę tworzą jedną całość i rozumieją się nawzajem jak nikt inny.
Muszę przyznać, że \”Wyznawcy niemożliwego życia\” to jedna z dziwniejszych książek jakie do tej pory miałam okazję czytać. Nie chodzi tu tylko o niemożliwą przyjaźń i nietypowe, ekspresyjne zachowanie bohaterów. Także styl pisania Kate Scelsa jest dość dziwaczny. Rozdziały pisane są z punktu widzenia pierwszoplanowych postaci, ale niektóre są w pierwszoosobowej narracji, inne w trzecioosobowej, a jeszcze inne napisane zostały w taki sposób, jakby narrator zwracał się do bohatera i mówił mu co ten właśnie robi. Nigdy jeszcze nie miałam styczności z takim pisarskim misz-maszem.
Powieść jest słodko-gorzka. Momentami niezwykle wesoła, innym razem bardzo smutna. Tym razem to, że odróżniasz się od grupy rówieśników nie zostało przedstawione jako coś złego, a wręcz przeciwnie. Kate Scelsa wskazała jak wielka jest to zaleta. Chociaż właściwie w jej książce nie ma tła cheerleaderek, sportowców i tak dalej. Tu wszyscy okazują się być żywymi ludźmi.
Sylwetki bohaterów są wielowymiarowe i doskonale wykreowane. Bez trudu można zrozumieć ich motywacje i zachowanie, nawet gdy wygląda ono na dość nietypowe. Co ciekawe poznajemy ich niemalże od razu – już w pierwszych rozdziałach i to pomimo tego, że wcale nie odkrywają przed czytelnikami swoich tajemnic.
Uważam, że książka nie nadaje się dla młodszej młodzieży. Zawiera wiele \”amerykańskiej lekkości bytu\” oraz scen rodem z yaoi. To raczej powieść 18+ (mimo że nie ma w niej scen rodem z erotyków). Za to jest wszystko to, co sprawia, że amerykańska pisarka może czuć się poprawna politycznie.
\”Wyznawcy niemożliwego życia\” to ciekawie napisana, niezwykle nietypowa powieść o trudach dorastania, przyjaźni, miłości i pożądaniu. O tym jak poradzić sobie z samym sobą i otaczającym nas światem. Polecam wszystkim tym, których znużyła już proza życia i chcieliby zakosztować odrobiny szaleństwa. Być może to właśnie ten tytuł pozwoli czytelnikom pod nieco innym kątem spojrzeć na otaczający nas świat.
