Rodzina Obrabków i psia sprawa

Bardzo żałuję, że wciąż nie udało się nam podchwycić pierwszego tomu tej rewelacyjnej serii (“Rodzina Obrabków i urodzinowy skok”), koniecznie do nadrobienia w najbliższym czasie. Drugi zatytułowany “Rodzina Obrabków i złoty diament”, znakomicie wypełnił nam wolny czas, mieliśmy przy nim mnóstwo szalonej zabawy. Nie inaczej było i w przypadku trzeciej odsłony niezwykłych przygód zwariowanej miłującej kradzieże rodzinki “Rodzina Obrabków i psia sprawa”. Książka w wielu aspektach przedstawia się jako zaprzeczenie tego, co dorośli wbijają pociechom do głów w ramach dobrego wychowania i właściwych postaw życiowych, a jednak nie było czego się obawiać. W dobrą stronę poszły myśli uczestników klubu młodych pasjonatów książek. Odwrócone zasady panujące w domu Obrabków, mówiąc z przymrużeniem oka, nie ściągnęły myśli na zły tor. Zatem doceniajmy mądrość dzieci, które natychmiast wyłapały ideę humoru sytuacyjnego w złodziejskiej odsłonie i wyśmienicie wiedziały, jak na wszystko patrzeć i właściwie interpretować.

Obrabki, jak samo nazwisko wskazywało, uwielbiali obrabiać innych, kraść, kiedy tylko nadarzyła się okazja, z potrzeby lub nie. Po prostu nie mogli oprzeć się prawdziwej pasji złodziejstwa. Nie miało znaczenia, kto z nich odsiadywał karę w więzieniu, jakie konsekwencje im groziły, oni i tak żyli według własnych osobliwych zasad. Z kłamstwa uczynili styl życia. Z jednym wyjątkiem. Chłopczyk Ture to białe lustrzane odbicie czarnej owcy w rodzinie. Kiedy tylko próbował zafałszować fakty, natychmiast zaczynał boleć go brzuch i pojawiały się łzy w oczach. Za nic nie dał rady skrzyżować palców za plecami. Prawda sama wypływała z jego ust. Rodzice przeżywali niedopasowanie syna do rodziny, jednak wierzyli, że wielka miłość, drobne przekupstwa i szczere pochwały naprowadzą pociechę na złodziejski fach. Wszystko w książce działo się na opak, silne poparcie dla łamania prawa i krętactwo jako sposób na codzienność. A jednak pod wierzchnią warstwą rabunkowych postaw kryły się prawdziwie cenne przesłania, o tym, że w rodzinie tkwi wyjątkowa siła, trzeba wykazywać się tolerancją dla odmienności, warto mieć zrozumienie dla ułomności, nie wolno tolerować krzywdy zwierząt.

Młodzi czytelnicy znakomicie poradzili sobie z odpowiednim wyjaśnieniem zdarzeń i emocji, wyciągnęli lekcje z zabawnych perypetii postaci i towarzyszących im okoliczności. Komiczni bohaterowie, kąpani w gorącej wodzie, niecierpliwi i żywiołowi, nie mieli sobie równych. A szwedzka psia sprawa okazała się mocno zagmatwana i zagadkowa. Niewątpliwym atutem książki były skojarzeniowe figle z imionami. Tata Zbiro, mama Cela, siostra Kryminelka, babcia Anarchia, pies Glina. A ponadto, sąsiad Paul Icjant, szefowa więzienia Kurat Elle, osadzona Denuncja Kabel, czy hycel Kundlarz. Wielkie brawa za tłumaczenie. Na fantastyczny odbiór przygód Obrabków wpływały ciekawe i łobuzerskie ilustracje. Nie wahajcie się przed sprezentowaniem książki dzieciakom, z pewnością im się spodoba. Mocno wymykała się schematom poprawności fabularnej i postaw bohaterów, ale właśnie w tym tkwił jej urok i czar. Czytelnik z pierwszych klas szkoły podstawowej swobodnie sobie poradzi, nie ma obaw, że czegoś nie zrozumie, płynna i przyjazna narracja. Coś jak Rodzina Adamsów.

Autor: ANDERS SPARRING
Tłumaczenie: Agnieszka Stróżyk
Ilustrator: Per Gustavsson
Tytuł: Rodzina Obrabków i psia sprawa
Tytuł oryginalny: Familjen Knyckertz och snutjakten
Seria i nr tomu: RODZINA OBRABKÓW, tom 3
Wydawnictwo: Zakamarki
Wydanie: I
Data wydania: 2022-10-28
Kategoria: literatura dziecięca
ISBN: 9788377762356
Liczba stron: 60