Dobble Kraina Lodu 2

Czym jest gra Dobble chyba każdy zainteresowany wie. Prawda? Jednak dla kogoś, kto dopiero odkryje to cudo, w skrócie napiszę, że składa się ona z 30 kart, na których znajduje się po 6 symboli. I na dwóch różnych kartach znajduje się zawsze jeden wspólny symbol.

Wydań tej gry jest naprawdę sporo, ale moją uwagę przykuło ostatnio te z motywem z Krainy lodu II. Nie mogło zabraknąć u mnie tego cuda, bo co, jak co, ale Frozen uwielbiam całym sercem. Jak wypada gra w moich oczach?

Pomimo tego, że Dobble Kraina lodu II składa się z pięciu wariantów gry, to cel gry jest ten sam. Ten, kto pierwszy odnajdzie symbol łączący obie karty i go głośno nazwie, ten wygrywa.

Dobble, to minimalizm. I czasem mniej naprawdę znaczy więcej. Tym razem dostałam puszkę, która zachwyciła mnie grafiką i trwałością. Przetestował ją mój pies i jest jak nowa. Piękne są też karty na, których łatwo poznać postacie z obu części Krainy lodu. Karty są dość trwałe i bajecznie kolorowe. Mnie ich wykonanie zachwyciło.

– zasady gry

– 30 kart

Ten etap jest niezwykle prosty, bo wystarczy puste miejsce do gry i wygodne siedzenia. Dla pewności warto na głos przeczytać instrukcję gry i rozegrać próbną rozgrywkę. Już samo wylosowanie dwóch kart i poszukiwanie identycznych symboli może być dobrą zabawą.

Dobble Kraina lodu II składa się z pięciu wariantów gry. Pokrótce o nich teraz opowiem.

Rozkładamy 4 (lub 6) odkrytych kart przed każdym z graczy, a na środku miejsca do gry kładziemy jedną zakrytą. Gdy reszta kart trafia do pudełka, odwracamy tę leżącą na środku pola gry. Teraz zaczyna się najlepsze, bo każdy z graczy szuka w swoich kartach symboli łączących je z tą leżącą na środku. Gdy któremuś z graczy się to udaje, głośno nazywa symbol i zakrywa kartę, na którym się on znajduje. Gra toczy się, dopóki jeden z graczy zakryje wszystkie karty.

W tym wariancie przygotowanie do rozgrywki jest identyczne, jak poprzednio. Za to celem jest pozbycie się jak najszybciej swoich kart. Jak tego dokonać? Odkrywamy kartę leżącą na środku stołu i szukamy na swoich kartach symboli łączących je z tą na środku. Gdy taki odkrywamy, głośno go nazywamy i odkładamy daną kartę na tę leżącą na środku. Zabawa trwa, dopóki jeden z graczy nie pozbędzie się wszystkich kart.

W tym wariancie każdy z graczy otrzymuje po jednej zakrytej karcie, a resztę odkrytych kładziemy na środku. Zwycięzcą zostaje ten, kto zbierze najwięcej kart. Jak tego dokonać? Na dany znak każdy z graczy spogląda na swoją kartę i gdy jeden z nich znajdzie wspólny symbol z tą leżącą na wierzchu na stosie, musi nazwać go głośno. Dzięki temu może zabrać ze stołu pierwszą kartę ze stosu. Gra toczy się do momentu wyczerpania kart ze stosu. Zwycięzcą jest oczywiście gracz z największą ilością kart.

Na środku pola gry umieszczamy jedną odkrytą kartę, a resztę zakrytych rozdajemy pośród graczy tak, by każdy miał taką samą ilość. Tutaj naszym celem jest jak najszybsze pozbycie się swojej talii. Na dany znak każdy z graczy odkrywa swoją talię i szuka wspólnego symbolu łączącego jego z kartą leżącą na środku. Ten, który pierwszy nazwie głośno taki symbol, kładzie na centralnej swoją kartę i ją zastępuje. Zabawa trwa do momentu odłożenia na środek przez jednego z graczy ostatniej karty.

Rozdajemy każdemu z graczy po jednej zakrytej karcie, a resztę kładziemy odkryte na środku pola do gry. Tutaj celem jest posiadanie jak najmniej kart. Jak grać w tym wariancie? Na dany znak gracze odkrywają swoje karty i próbują znaleźć symbol łączący kartę na środku z kartą z jednego z graczy. Gracz, któremu się to uda kładzie kartę centralną na karcie danego przeciwnika. Taki gracz otrzymuje tak zwany \”zatruty podarunek\”. Nowo odsłonięta karta staje się centralną. Gra toczy się do wyczerpania kart ze stosu, a zwycięzcą zostaje gracz z najmniejszą liczbą kart.

Można grać we wszystkie warianty. Wybrać jeden lub parę. Można grać od pierwszej do ostatniej lub od ostatniej do pierwszej.

Co zrobić, gdy dwóch graczy nazwie głośno dany element? Wygrywa wtedy ten, który pierwszy weźmie/odłoży kartę. Twórcy gry również i na remis mają rozwiązanie. Remisując, gracze muszą stoczyć pojedynek. Gracze losują po jednej karcie i ten, który pierwszy znajdzie wspólny element, jest ostatecznym zwycięzcą.

Dobble Kraina lodu II nie należy do skomplikowanych gier. Wygrywa jednak tym, że łatwo ją ze sobą wszędzie zabrać. Będzie z nami na długi czas. I, przede wszystkim, cudownie spędza się przy niej czas. Do tego z młodszymi graczami można ćwiczyć spostrzegawczość i rozpoznawanie kształtów. Fani Frozen mają też na czym zawiesić oko, bo wykonanie jest rewelacyjne.

Dla mnie Dobble Kraina lodu II to bardzo cudowna gra familijna, która może umilić jesienne wieczory. Gwarantuje dużo śmiechu i w przypadku dzieci odrobinę nauki. Polecam!