Uwielbiam historia spisane przez Jane Austen. I chociaż książki jej autorstwa czytałam (niektóre wielokrotnie), to okazuje się, że o jej życiu wiedziałam niewiele, tylko tyle, co dowiedziałam się z krótkich biografii czytanych w Internecie. “Panna Austen” była dla mnie lekturą zaskakującą, wzruszającą, wciągającą i pełną wszelakiego rodzaju niespodzianek.
Przenosimy się do roku 1840, kiedy starsza siostra Jane Austen, Cassandra, przybywa do wioski Kintbury. Jej zmarła siostra miała sekrety, które nie mogą ujrzeć światła dziennego. Autorka popularnych powieści wszystko opisała w listach, które są ukryte gdzieś na plebanii. Cassandra, która jest już u schyłku życia i dwadzieścia lat temu pochowała siostrę, nikomu nie zdradza motywu swojego przybycia. Jednak bohaterka stoi przed wyborem: sekrety siostry zabrać ze sobą czy może pozwolić, aby ujrzały one światło dzienne.
“Panna Austen” to piękna opowieść. Pełna emocji, wzruszeń, napisana tak, że przez strony się płynie i rozkoszuje słowem pisanym. Gdy tylko wracałam do lektury, czułam się tak, jakbym przenosiła się do Anglii, do epoki Jane Austen, gdzie kobiety nadal nie miały nic do powiedzenia, w chwili śmierci ojca, jeżeli nie miały męża, traciły cały majątek. Jednak gdzieś tam zaczęły odzywać się panie samotne, które nie zdecydowały się w wejście w tradycyjną rolę. Chociaż historia Cassandry nie jest zero jedynkowa, to jej postać, losy oraz to, co przeszła, bardzo ją ukształtowały.
Autorka zdecydowała się na prowadzenie narracji na dwóch płaszczyznach czasowych – teraźniejszości, kiedy to Cassandra przybywa do Kintbur oraz w przeszłości, gdzie poznajemy młodą bohaterkę, która przeżywa swoją wielką, prawdziwą miłość. Nie dane jej było zaznać szczęścia u boku ukochanego, a swoje życie poświęciła młodszej siostrze.
Gill Hornby perfekcyjnie oddała styl pisania Jane Austen, co widać już od pierwszych stron tej książki. Jeżeli czytaliście inne powieści autorki, wiecie, o co mi chodzi – ta melodyjność, dokładność, obrazowanie emocji bohaterów. Ja kocham takie zabiegi literackie, klasyka mnie relaksuje i sprawia, że odpływam do innego świata, który już dawno przeminął. Tak samo było w czasie lektury “Panny Austen”.
Powieść Gill Hornby to lektura obowiązkowa dla wszystkich fanów twórczości Jane Austen. Piękna treść, ciekawa fabuła oraz tajemnica prywatnego życia pisarki sprawiają, że trudno się od tej powieści oderwać.
Katarzyna Krasoń